Jak zapewnić bezodorową pracę przepompowni ścieków i zwiększyć komfort?
W Polsce sieci kanalizacyjne coraz bardziej się poszerzają, jednak ciągle odległość od oczyszczalni ścieków jest duża, dlatego nie wystarczają systemy grawitacyjne i konieczne jest stosowanie przepompowni, które pozwalają na transportowanie ścieków na większe odległości. Praca całego systemu jest dość skomplikowana i wymaga regularnych przeglądów i konserwacji. Niewłaściwie zaprojektowana i wykonana kanalizacja może powodować wysąpienie awarii, którym towarzyszy unoszenie się nieprzyjemnego zapachu, w postaci siarkowodoru, amoniaku i innych szkodliwych związków lotnych. Warto zatem zastanowić się co je powoduje, a także jak im zapobiegać.
Przyczyny powstawania odorów w przepompowni ścieków
Warto na samym początku przeanalizować przyczyny powstawania odorów w przepompowniach ścieków. Dlaczego do nich dochodzi? Podejście przyczynowo-skutkowe jest istotne w lokalizacji awarii, a także ich eliminacji. Przede wszystkim za odory odpowiada słaba jakość ścieków, które są niedostatecznie oczyszczone czy rozdrobnione. Powodem może być dowożenie ścieków do przepompowni wozami asenizacyjnymi lub zbyt długie zaleganie w sieci i zbyt późne kierowanie do przepompowni. Wtedy odory powstają w okolicach przepompowni i studni rozprężnej. Zrzuty niedoczyszczonych ścieków z zakładów przemysłowych także wpływają na szkodliwe odory w pobliżu studni rozprężnej na końcu przewodu tłocznego i w pobliżu przepompowni. Kiedy ścieki zbyt długo przebywają w przewodzie tłocznym prowadzi to do ich zagniwania.
Siarkowodór – zagrożenie dla ludzi, zwierząt, a także sieci kanalizacyjnej
W rurociągach ciśnieniowych dochodzi do zagniwania ścieków w warunkach niewielkiej ilości tlenu, przez co tworzą się warunki anaerobowe idealne dla bakterii beztlenowych, które produkują związki siarki. Dochodzi do przedostania się siarkowodoru do atmosfery w pobliżu studni rozprężnych podczas wentylacji. Wysokie stężenie siarkowodoru jest bezpośrednim zagrożeniem dla zdrowia i życia ludzi i zwierząt, dlatego konieczne jest obniżanie jego stężenia, w przypadku wykrycia charakterystycznego zapachu zgniłych jaj. Zaniedbania mogą prowadzić nie tylko do bezpośredniego zagrożenia dla życia, ale również zniszczenia sieci kanalizacyjnej i tzw. siarczanowej korozji betonu w przypadku zbiorników. Stężenie 10 ppm powoduje podrażnienie oczu, a 100-200 ppm – bóle głowy i kaszel. Stężenie 300 do 500 ppm stanowi już bezpośrednie zagrożenie życia, a powyżej 700 ppm – śmierć.
Czynności prewencyjne zapobiegające powstawaniu odorów w sieci kanalizacyjnej
Jeśli już wiemy jakie są przyczyny i skutki odorów w przepompowni ścieków, to warto zająć się prewencją. Występowanie uciążliwości zapachowych można zniwelować. Należy zadbać o prawidłową lokalizację przepompowni ścieków i studni rozprężnej, czyli zachować odpowiednią odległość od budynków publicznych i mieszkalnych, a przy tym wziąć pod uwagę fakt, z której strony zwykle wieje wiatr. Trzeba również zminimalizować czas przetrzymywania ścieków, zanim trafią do oczyszczalni, chodzi tu zarówno o przetrzymywanie w komorze przepompowni, jak i przewodzie tłocznym. Można również zbudować instalację umożliwiającą dozowanie substancji zapobiegającej powstawaniu siarkowodoru. Istotne znaczenie ma również czyszczenie poszczególnych elementów przepompowni ścieków. Zatem zarówno przepompowni, przewodów, jak i studni. Istotne znaczenie ma również dezodoryzacja studni rozprężnej za pomocą odpowiedniego urządzenia.
Chemia technologiczna i napowietrzanie ścieków, czyli o sposobach pozbywania się odoru
Wiemy już jak zapobiegać odorom, warto więc poruszyć jeszcze kwestie pozbywania się odorów. Przepompownie ścieków mogą być traktowane chemią technologiczną. Używając chemii technologicznej zapobiega się korozji siarczanowej i obniża stężenie siarkowodoru. Niemniej jednak nie są to substancje obojętne dla środowiska i w przypadku przedostania się mogą doprowadzić do katastrofy ekologicznej. Ponadto można w ten sposób pozbyć się siarczków, a inne substancje także mogą generować odory, a one nie zostają w ten sposób zneutralizowane. Ponadto powstaje kwaśne środowisko, które sprzyja korozji betonu w sieci kanalizacyjnej. Do pozbycia się odorów można wykorzystać proces napowietrzania ścieków. Nie ma on żadnych skutków ubocznych ani dla sieci ani dla środowiska i można skutecznie pozbyć się wszystkich odorów.
Zapewnienie bezpieczeństwa sieci kanalizacyjnej i bezawaryjnej pracy przepompowni ścieków możliwe jest dzięki stosowanie substancji zapobiegających powstawaniu siarkowodoru, a także regularnym przeglądom, konserwacjom i dezodoryzacji. Dbanie o środowisko, a także zdrowie i życie powinno być tu priorytetem.